Η Αγωνιστική Λέσχη Αυτοκινήτου Καλαμάτας διοργάνωσε τον τελικό του Κυπέλλου Αναβάσεων Νοτίου Ελλάδος, με την 5η Seajets Ανάβαση Τσακώνας – Νίκος Κοτρωνάρος, που διεξήχθη το πρώτο Σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου, 1-2 του μήνα. Με τον 4ο γύρο του θεσμού να είναι κι ο τελευταίος, ο αγώνας αποκτούσε ενδιαφέρον, για τους διεκδικητές του τίτλου κατηγοριών και κλάσεων του θεσμού.

Παρά το γεγονός ότι οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν ιδανικές για τους 35 συμμετέχοντες την 1η ημέρα του αγώνα, όπου ήταν προγραμματισμένος ο τεχνικός έλεγχος και οι ελεύθερες δοκιμές, ο καιρός έγινε τελικά «σύμμαχος» και βοήθησε στην ομαλή ροή του προγράμματος, παρά την ολιγόλεπτη καθυστέρηση στην εκκίνηση των αυτοκινήτων για τα αναγνωριστικά τους περάσματα.

Η πρόσβαση για την διαδρομή ήταν μέσω της Ε.Ο. Τρίπολης-Καλαμάτας, στην έξοδο της Κυπαρισσίας κι ακολουθώντας τις πινακίδες προς Μεγαλόπολη (χωρίς διόδια) σε 2,5 χιλιόμετρα φτάναμε στην εκκίνηση της διαδρομής. Ο Διοικητικός και Τεχνικός Έλεγχος το Σάββατο 1η του μήνα, ξεκίνησε βάση προγράμματος στο χώρο των Pits. Οι χρονομετρημένες δοκιμές ξεκίνησαν με 45λεπτη καθυστέρηση, όμως η εμπειρία των μελών της διοργάνωσης κι ο άριστος συγχρονισμός τους, έφεραν σε πέρας με ασφάλεια και χωρίς δυσκολίες την ολοκλήρωση τριών σκελών δοκιμών, όπως προβλεπόταν εξ αρχής.

Την Κυριακή 2 Νοεμβρίου η εκκίνηση για το 1ο αυτοκίνητο δόθηκε στις 11:00 το πρωί, με τον καιρό απόλυτο σύμμαχο και τις συνθήκες του οδοστρώματος ιδανικές, για ν’ απολαύσουν την οδήγηση οι συμμετέχοντες κι άφθονο θέαμα οι αρκετοί θεατές που βρέθηκαν κατά μήκος της διαδρομής, οι οποίοι ξεσήκωσαν τους οδηγούς με το δυνατό τους χειροκρότημα κι αυτοί με τη σειρά τους, ανταπέδωσαν πατώντας το γκάζι στο πάτωμα. Αποκορύφωμα θεάματος πρόσφερε η κατηγορίας Drift, με τ’ αυτοκίνητα ν’ αφήνουν έντονα το αποτύπωμά τους στην άσφαλτο. Η διαδρομή ήταν περίπου 3,5 χιλιόμετρα και η διοργανώτρια ΑΛΑΚ, φρόντισε για την ασφάλεια αγωνιζομένων και θεατών, καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Στο αγωνιστικό μέρος, οριακά απόλυτος κυρίαρχος ήταν ο Γιώργος Γιαννόπουλος με Citroen Saxo, εκμεταλλευόμενος τα μηχανικά προβλήματα των «Κανέλλου» και Νίκου Παπαδόπουλου. Έκανε τον ταχύτερο χρόνο την ημέρα του αγώνα, όμως αξίζει να σημειωθεί πως το απόλυτο πέρασμα με χρόνο 2:03.68 το έκανε ο Παπαδόπουλος με Skoda Fabia στο 2ο σκέλος των δοκιμών, όπου ήταν και το μοναδικό σκέλος του διημέρου που το Fabia έκανε σχεδόν όλα τα χατίρια στον οδηγό του.

Ας δούμε όμως αναλυτικά τα αποτελέσματα όλων των κατηγοριών, αφού πραγματικά σε πολλές περιπτώσεις, η νίκη κρίθηκε στο νήμα. Στην CAT 3 ο τοπικός Δρακόπουλος Ιωάννης (Peugeot 106) πήρε την νίκη και πραγματικά επέδειξε πως η επιτυχία θέλει υπομονή, αφού μετά από αρκετό καιρό έχει καταφέρει να φέρει το αυτοκίνητό του στην κατάσταση που επιθυμεί. Πίσω του 2ος τερμάτισε ο ταχύτατος Ζάγαρης Δημήτρης (Citroen Saxo), όπου κι αυτός με την σειρά του οδήγησε ταχύτατα, κατεβάζοντας τον χρόνο του σε κάθε πέρασμα. Ο Σταμούλης Χαράλαμπος (Peugeot 106) τερμάτισε 3ος, καταφέρνοντας να κάνει ακόμα μερικά αγωνιστικά χιλιόμετρα με μεγάλη επιτυχία.

Στην CAT 2 είχαμε μάχη με τελικό νικητή τον Αργυράκη Νίκο (Citroen Saxo), όπου μετά από πολύ δυνατά περάσματα, κατάφερε ν’ αφήσει στην 2η θέση τον Αλεξόπουλο Χριστόφορο (Opel Ascona) για λίγο περισσότερο από 1 δευτερόλεπτο. Τρίτος τερμάτισε o Κορωνιός Βασίλης (Peugeot 106), που αν και ήταν το φαβορί της κατηγορίας, το μοτέρ του στο 2ο σκέλος μετά τα μισά της διαδρομής, άρχισε να «ρετάρει», με τον οδηγό απλά να το πηγαίνει στο τερματισμό.    

Στην CAT 1 απόλυτο κυρίαρχος ήταν ο εντυπωσιακός Μουργελάς Δημήτρης (Mitsubishi EVO). Ο Τριπολιτσιώτης οδηγός ήταν ταχύτατος κι επιβεβαίωσε πως είναι σε «φόρμα», αφού αγώνα με τον αγώνα βελτιώνεται αισθητά. Για την 2η και την 3η θέση η διαφορά ήταν μόλις στα 15 εκατοστά του δευτερολέπτου, με τον Σεχιώτη Παναγιώτη (Mitsubishi EVO) να περνά την μοναδική κυρία του αγώνα, Χόνδρου Θεοδώρα (Ford Sierra).

Στην FSA2L νικητής και κυρίαρχος ήταν ο Γιαννόπουλος Γιώργος (Citroen Saxo) από την Τρίπολη. Στην 2η θέση ανέβηκε ο Μπακόγιωργας Ιωάννης με το πανέμορφο αυτοκίνητό του (BMW 2002) και το βάθρο συμπλήρωσε ο Γιαννακόπουλος Παναγιώτης (Peugeot 106). Στην FSA νικητής ήταν ο Κατσαρός Γιώργος (Ford Escort), όπου οδήγησε την πανέμορφη «γριά» του σχεδόν στο όριο, απολαμβάνοντας κάθε μέτρο της αγωνιστικής διαδρομής. Δεύτερος τερμάτισε ο τοπικός ήρωας Παναγόπουλος Γιώργος (BMW E30 M5), όπου ήταν και ο οδηγός με την πιο θερμή κερκίδα, αφού η μητέρα του κ. Βενετία (μοναδικός άνθρωπος) φρόντισε γι’ αυτό. Τέλος το βάθρο συμπλήρωσε ο Μάλαμας Παναγιώτης (Audi A3) οδηγώντας το μοναδικό DSG του αγώνα σε γρήγορο ρυθμό.

Στην FST2 είδαμε την μάχη που δεν έχουμε δει φέτος ούτε σε πρωταθληματικό αγώνα. Ο 1ος με τον 3ο είχαν διαφορά κάτω από 4 δέκατα και πραγματικά η μάχη τους κράτησε τον κόσμο στα «κάγκελα». Τελικός νικητής ήταν ο Μαντζιώτης Παναγιώτης (BMW E30), αφήνοντας πίσω του για μόλις 0,25 δευτερόλεπτα τον Δούβαλη Παναγιώτη (BMW E36) και 3ο με 0,13 δευτερόλεπτα τον Χασάπη Τρύφωνα (Peugeot 106), όπου οδήγησε ένα νέο project που θα απολαύσουμε πολλές φορές μέσα στο 2026.

Τέλος, δεν μπορούμε να μην εκφράσουμε θαυμασμό στους Ανδρουτσόπουλο Φώτη, Χαρέα Κυριάκο, Καρβέλη Παναγιώτη, Σγαντζώνυχα Γιώργο, Σταθόπουλο Παναγιώτη και Πανά Διονύση, που γέμισαν την Drift κατηγορία και πρόσφεραν ένα μοναδικό υπερθέαμα, αφού η Ανάβαση Τσακώνας με τις ανοιχτές καμπές της και τον πλατύ δρόμο, κάνουν την διαδρομή ιδανική για τέτοιου είδους περάσματα.

Μετά το τέλος του αγώνα, οι απονομές έγιναν στις 4:00 το απόγευμα στην κεντρική πλατεία του Μελιγαλά. Η ΑΛΑΚ και η Οργανωτική Επιτροπή του αγώνα, ευχαριστεί όλους τους χορηγούς, το ΕΚΑΒ, την Πυροσβεστική Υπηρεσία την Ελληνική Αστυνομία, την Περιφέρεια Πελοποννήσου, τον Δήμο Καλαμάτας, τον Δήμο Οιχαλίας, τους οδηγούς κι όλους όσους συνέβαλαν για την άριστη διοργάνωση του αγώνα, με την ευχή το 2026 να βρίσκεται στο ημερολόγιο του Πρωταθλήματος.

Η διοργάνωση τελούσε υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του Δήμου Καλαμάτας και του Δήμου Οιχαλίας ενώ μέγας χορηγός ήταν η εταιρία Seajets. Η 5η Seajets Ανάβαση Τσακώνας, δεν θα μπορούσε να μην είναι αφιερωμένη στον Νίκο Κοτρωνάρο, που δυστυχώς η μοίρα τον πήρε νωρίς μακριά από την οικογένεια του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού.